Bedenker en choreograaf: Moos d'Herripon
Dramaturgie: Carel Alphenaar
Dans: Boban Krstic (Klein-Yoegoslavie)
Olimjon Beknazarov (Oezbekistan)
Aleksandra Ketig (Klein-Yoegoslavie)
Roger Aby N'drin (Ivoorkust)
Zang en Ud: Zaïd Tayem
Slagwerk: Richard Jeltes

Vluchtverhalen als basis

Vluchten is een confronterende dansvoorstelling over vluchtelingen en hun overlevingstactieken. Onder leiding van choreografe Moos d'Herripon en dramaturg Carel Alphenaar voeren vier gevluchte professionele dansers de voorstelling Vluchten uit. Hun vluchtverhalen vormen de basis van de voorstelling. Vluchten gaat over de harde realiteit zoals die dagelijks door vluchtelingen wordt ervaren. Herinneringen, de schakeling tussen de oude en de nieuwe samenleving spelen hierbij een belangrijke rol. Door de theatrale behandeling van de thematiek dwingt Moos d'Herripon het publiek tot meningsvorming, het publiek moet kiezen. Door de herkomst van de dansers (Klein-Joegoslavië, Ivoorkust, Oezbekistan) biedt de voorstelling een veelheid aan dansstijlen. De voorstelling wordt begeleid door live-muziek.

Choreografe Moos d'Herripon studeerde in 1988 af aan de regie-opleiding van de Hogeschool der Kunsten in Utrecht. Zij is geïnteresseerd in niet-Europese theatervormen en heeft vooral veel ervaring opgedaan in Oosterse theatervormen. Dramaturg Carel Alphenaar is onder andere bekend van het schrijven van libretto's en het vertalen van theatervoorstellingen. Eerder dit seizoen deed hij de dramaturgie voor de productie Oktober van de dansgroep Conny Jansen Danst.

Vluchten is een co-productie van Do Foundation en Theater De Balie in Amsterdam.

Speellijst

Seizoen 1999/2000: tournee door Nederland.

Vluchten is te zien:
1 t/m 3 april in het Volksbuurtmuseum in Den Haag (try outs), 7 april (première) t/m 11 april in Theater De Balie in Amsterdam (reserveren 020-5535100),
22 en 23 april in Rasa in Utrecht.

Informatie:Do Foundation, Loretta ter Steege - tel: +31(0)72 502 0432.

Bedenker en choreograaf: Moos d'Herripon
Dramaturgie: Carel Alphenaar

Dans: Boban Krstic (Klein-Yoegoslavie)
Olimjon Beknazarov (Oezbekistan)
Aleksandra Ketig (Klein-Yoegoslavie)
Roger Aby N'drin (Ivoorkust)

Muziek: Kees Wieringa, live uitgevoerd door:
Zaïd Tayem, zang en ud
Richard Jeltes, slagwerk

Vormgeving: Jaques Kriek
Licht: Reint Baarda
Grafisch ontwerp: Erwin Slegers
Productie & publiciteit Do Dance: Loretta ter Steege
Theater De Balie: Janneke Hazelhof / Elly Ludenhoff
Financiering: Fonds voor de Podiumkunsten, VSB-Fonds, Mama Cash, Gemeente en Provincie Utrecht.

Première: april 1999, Theater de Balie Amsterdam.
Speelperiode: april t/m mei 2000.
Minimaal podium: 8 x 5 m., dansvloer

Gedanst levenslot van vluchtelingen

Door MIRJAM VAN DER LINDEN
`Ik vertrok in de nacht. Ik wilde niet zien en niet gezien worden. Toen de zon opkwam, zag ik een lelijk landschap om mij heen. Dat maakte het vluchten makkelijker.' Met de televisiebeelden van stromen Albanees-Kosovaarse vluchtelingen op het netvlies gegrift, wordt deze tekst bijzonder plastisch. Het zware accent van Aleksandra Ketig, een klassiek geschoolde danseres uit voormalig Joegoslavië, doet er nog een schepje bovenop. Haar professionele uitstraling en de harde werkelijkheid een paar uur vliegen verderop houden vals sentiment echter op afstand.
Vluchten is de nieuwe danstheaterproductie van regisseur en choreograaf Moos d'Herripon. Zij is geen wereldschokkend talent, maar heeft haar verhaal dit keer wel helder en doeltreffend neergezet. Dat verhaal is het levenslot van de vier dansers, die ieder om een eigen reden huis en haard hebben verlaten.
Boban Krstic is een landgenoot van Ketig, Olimjon Beknazarov werd geboren in Oezbekistan en Roger Aby N'Drin komt uit Ivoorkust. Zij verbeelden het vluchten, zowel het fysieke gegeven, als de emotionele betekenis ervan. Slagwerker Richard Jeltes en zanger en Ud-speler Zaïd Taiyem zorgen voor stemmige ondersteuning.
Als in een stilleven staren de vrouw en drie mannen rond een houten stoel voor zich uit. Ze zijn in beschermd gebied, lijken de zwevende, opengeklapte paraplu's te zeggen. Maar de narcissen op het achterdoek zijn nog bloedrood. De ingehouden spanning zet zich om in steeds heftiger en langer durende explosies van beweging. De belichting verandert in lentegeel. Het nieuwe heden van de vluchtelingen is begonnen. De ballerina waagt enkele passen. Hongerig naar communicatie hoort N'Drin gretig aan dat zij een baby heeft en van dieren houdt. Er wordt half speels, half serieus gekibbeld om de stoel, de enige zitplek. De alledaagsheid is echter een illusie. Herinneringen zijn bitterzoete spelbrekers, onlosmakelijk met de dansers verbonden, net als die ene ansichtkaart op hun kleding. Een duet ontaart in een militaire grondoefening, met drums als spervuur. Exotische klanken voeren de groep synchroon vloeiend ver weg van hier.
Een solistische uitbarsting van energie, vrolijk of wanhopig, wordt gevolgd door een monoloog in een onbegrijpelijke taal. De spreker kan niet troosten en wil ook niet worden getroost. `Ga alleen. Jij bent sterk', hoort N'Drin weer zeggen, met de anderen als een bewegende schaduw naast zich. Maar vluchten hoeft niet meer. Keer op keer klapt hij zijwaarts van de stoel, rent naar de deur en wordt teruggehaald. Tot de black-out' hem verlost.

Info: Voorstelling: Vluchten door Do Dance. Choreografie: Moos d'Herripon, dans: Aleksandra Ketig, Olimjon Beknazarov, Boban Krstc, Roger Aby N'drin, musici: Richard Jeltes, Zad Taiyem, dramaturgie: Carel Alphenaar. Gezien: 7/4, Theater De Balie, Amsterdam. Aldaar t/m 11/4. Inl.(020) 553 51 00.